برسی میزان پیش بینی روایی ازمون جدید کنکور سراسری برای ورود به دوره کارشناسی ارشد زبان انگلیسی

برای انجام این تحقیق ١٢٠ دانشجوی کارشناسی زبان انگلیسی در گرایشهای ادبیات و مترجمی ازدو دانشگاه علامه طباطبائی تهران و فردوسی مشهد به طور تصادفی انتخاب شدند . سپس این دو نمونه به ٢ گروه تقسیم شدند. گروه اول ٧٣ نفر بودند که در دانشگاههای روزانه مشغول به تصیل بودند و گروه دوم ٤٧ نغر بودند که در دانشگاه های شبانه مشغول به تحصیل بودند . تفاوت میانگین نمره در نمره کنکور بسیار معنادار بود. همچنین در پایان ترم اول میانگین نمرات انان در دروس مختلف دانشگاهی با هم مقایسه شد . تفاوت معنادار مشاهده گردید . بدین معنی که دانشجویان روزانه هم در نمرات کنکور و هم در نمرات پایان ترم از دانثجویان شبانه بهتر عمل کرده بودند . این خود دلیل بر این ادعاست که آزمون جدید زبان انگلیسی از قدرت پیش بینی بالایی برخوردار می باشد . سپس همبستگی بین نمرات کنکور با نمرات کسب شده در پایان ترم اول محاسبه گردید و از رگراسیون برای پیش بینی نمرات در پایان ترم اول بر اساس نمره کنکو، استفاده شده و نتیجه این شد که ازمیان زیر آزمونها تنها زیر آزمون جدید زبان تخمصی بعنوان قوی ترین پیش بینی کننده معرفی گردید و زیر آزمونهای زبان عمومی ، بینش اسلامی ، فارسی و عربی هیچ یک رابطه معناداری با نمرات پایان ترم اول نداشتند . همچنین نمرات پیش دانشگامی دو گروه با هم مقایسه گردید و معلوم شدکه نمرات پیش دانثگاهی دانثجویان شبانه و روزانه تقریبا یکسان می باشند وافزون این متغیر به آزمون سراسری چندان تغییری در نتیجه نهایی حاصل نمی کند .